1

Krok pierwszy:
Partnerstwa
i koalicje ekologiczne

Rozpoznaj własne zasoby i poznaj lokalne otoczenie
Pierwszym krokiem w nawiązaniu potencjalnej współpracy bądź partnerstwa jest rozpoznanie zasobów własnej organizacji oraz zdefiniowanie potencjału lokalnego środowiska na poziomie społecznym, kulturowym, przyrodniczym, architektonicznym, instytucjonalnym, przedsiębiorczym. To ważne, by zwracać uwagę na bogactwo lokalnej okolicy. Zwyczajowo myślimy o mieszkańcach i mieszkankach, bo mogą tworzyć naszą publiczność. Ale partnerstw warto szukać też w organizacjach pozarządowych działających na wspólnym z Tobą terenie, grupach nieformalnych i aktywistycznych, innych lokalnych instytucjach (jak przedszkola, biblioteki, ogrody jordanowskie), podmiotach zarządzających terenami zielonymi, spółdzielniach mieszkaniowych, a także w lokalnym biznesie. Warto rozpocząć od stworzenia mapy okolicy, a następnie na jej podstawie znaleźć wspólne punkty i potencjalne cele. Cele sąsiadujących ze sobą organizacji mogą być zbieżne – np. gdy łączy je dbałość o teren. Przystępując do mapowania sąsiadów i sąsiadek oraz wspólnych celów, pamiętaj o stworzeniu mapy własnych zasobów. Przyjrzyj się swojej instytucji pod względem użyteczności dla lokalnych ekosystemów. W przeprowadzeniu procesu diagnozy mogą pomóc lokalne animatorki i animatorzy albo działacze i działaczki lokalne. Narzędzie mapowania zasobów własnych i otoczenia jest bardzo popularnym narzędziem w działaniach społecznych. 

Sąsiedztwa
Stworzenie mapy swoich sąsiadów – instytucjonalnych, komercyjnych (sklepy, restauracje, usługi), mieszkańców i mieszkanek ludzkich, jak i pozaludzkich (fauna i flora) – pozwoli dojrzeć przestrzeń o wielu wymiarach, której jesteście uczestnikami. To przestrzeń zamieszkania i codziennych wędrówek pomiędzy pracą a domem oraz spacerów rekreacyjnych, przestrzeń pracy, przestrzeń do zarządzania, a także przestrzeń życia – siedlisko dla niełatwej do zdiagnozowania liczby organizmów nieludzkich. Jako zespół instytucji kultury możecie aktywnie włączyć się w uczestnictwo na wszystkich warstwach tych przestrzeni. W ten sposób wchodzicie w relacje współodpowiedzialności za konkretny teren i relacje, które kształtują tę przestrzeń. To ważne wartości w myśleniu proekologicznym. Być może w Twoim otoczeniu – bądź Twojej branży – istnieje już jakaś sieć, do której możesz dołączyć. Jeśli nie, możesz ją zainicjować. Jak nawiązywać i rozwijać relacje dobrego sąsiedztwa opisujemy w tekście DOBRE SĄSIEDZTWO.

Wiele instytucji i organizacji nieformalnie ze sobą współpracuje na rzecz promowania lokalnej tożsamości, np. „Przepis na Muranów” – tworzony m.in przez Muzeum POLIN. Z kolei Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski zainicjowało Sąsiedztwo Ujazdów, działające w latach 2015–2016, którego jednym z celów była promocja zielonych terenów Jazdowa. Przez wspólne działania poznajecie się lepiej i uczycie, jak wspólnie działać.


Grupy robocze
Twórz grupy robocze wewnątrz instytucji (taką funkcję może pełnić ZIELONE ZESPOŁY) oraz na zewnątrz. Zorientuj się, czy taka sieć już istnieje w Twoim mieście, a jeśli nie, to zainicjuj jej powstanie. Przyjrzyj się projektom o tematyce ekologicznej – zarówno tym większym, np. wystawom tematycznym, jak i mniejszym, np. warsztatom z budowy domków dla dzikich zapylaczy czy z siania łąki kwietnej. Skontaktuj się z osobami, które realizowały te akcje w Twojej okolicy. Może znajdziecie wspólne cele i potrzeby, podzielicie się doświadczeniem i wiedzą?


Takie sieci wsparcia instytucje organizują np. w temacie rozwoju publiczności (w Warszawie działa grupa Adeste). Inicjatywy i ruchy miejskie też tworzą swoje sieci wymiany doświadczeń. Dobrym miejscem na poznanie się, rozmowę o wyzwaniach i założenie grupy roboczej może być wydarzenie sieciujące, np. forum. Przykładem rozwinięcia sieci dla miejskich inicjatyw było Forum Mieszkanek i Mieszkańców Miasto Wspólna Sprawa, zorganizowane przez NGO Towarzystwo Inicjatyw Twórczych „ę”.
Grupa robocza to miejsce wymiany doświadczeń i wsparcia, ale też pogłębiania wiedzy. Na spotkania można zapraszać ekspertów i ekspertki, przyrodniczki i przyrodników, aktywistki i przedstawicieli ruchów ekologicznych i klimatycznych. Taka grupa robocza może stać się bazą do jej rozwoju w szerszą koalicję.

Może cię również zainteresować